Hoe wij Botan leerden kennen
Wij wilden graag een hond. Maar wat voor ras is nou geschikt voor onze familie. We zijn niet alle dagen thuis, maar willen wel iets met de honden kunnen doen. Dus niet zo'n schoudertashondje, maar een hond waar je iets mee kan. Onze eerste keuze was een Toller. Maar die honden blijken heel veel geestelijke en lichamelijk beweging nodig te hebben. Na heel lang zoeken en vergelijken zijn we dan toch het perfecte ras tegen gekomen. De Shiba Inu!
We hebben gezocht naar fokkers in de omgeving en vonden er al snel eentje. We hebben opgebeld en een uur lang aan de telefoon gehangen. We hadden afgesproken om mee te gaan met een strandwandeling met allemaal Shiba's, om te kijken wat we van de hondjes vonden. Na de wandeling waren we allemaal om. We hebben nog eens gebeld en in de winter van volgend jaar zou er een nestje komen. Dat duurde alleen nog drie kwart jaar.
Gelukkig gebeurde er een wonder. Op 10 april werden we opgebeld met het nieuws dat er bij een ander nestje één pup meer geboren was dan dat ze verwachte. Dus hebben we meteen die fokker gebeld en we mochten op bezoek komen. Het nestje bestond uit een sesam reu en een sesam teefje. Het teefje had al een baasje gevonden, dus wij zouden het reutje mogen hebben. Tijdens ons bezoek zijn we veel wijzer geworden over het ras en de opvoeding van een Shiba Inu en we kunnen allemaal niet wachten totdat de pup bij ons in huis komt.
Nu hadden we alleen nog een klein probleempje. Hoe gaan we de pup noemen? Honderden namen zijn langs gekomen en de eisen werden steeds strenger. Het moest een stoere naam zijn, een echte mannennaam, een Japanse naam (omdat een Shiba Inu een Japans ras is), het moest een mooie/leuke betekenis hebben en het moest ook nog goed uitspreekbaar zijn. We zijn van Akio via Yuki naar Ichiro gegaan, maar uiteindelijk is het toch Botan geworden. Het is een stoere, goed uitspreekbare, mannelijke, Japanse naam die pioenroos betekend. Na lange discussies zijn we het toch allemaal eens geworden en onze pup heet vanaf nu Botan!
We hebben gezocht naar fokkers in de omgeving en vonden er al snel eentje. We hebben opgebeld en een uur lang aan de telefoon gehangen. We hadden afgesproken om mee te gaan met een strandwandeling met allemaal Shiba's, om te kijken wat we van de hondjes vonden. Na de wandeling waren we allemaal om. We hebben nog eens gebeld en in de winter van volgend jaar zou er een nestje komen. Dat duurde alleen nog drie kwart jaar.
Gelukkig gebeurde er een wonder. Op 10 april werden we opgebeld met het nieuws dat er bij een ander nestje één pup meer geboren was dan dat ze verwachte. Dus hebben we meteen die fokker gebeld en we mochten op bezoek komen. Het nestje bestond uit een sesam reu en een sesam teefje. Het teefje had al een baasje gevonden, dus wij zouden het reutje mogen hebben. Tijdens ons bezoek zijn we veel wijzer geworden over het ras en de opvoeding van een Shiba Inu en we kunnen allemaal niet wachten totdat de pup bij ons in huis komt.
Nu hadden we alleen nog een klein probleempje. Hoe gaan we de pup noemen? Honderden namen zijn langs gekomen en de eisen werden steeds strenger. Het moest een stoere naam zijn, een echte mannennaam, een Japanse naam (omdat een Shiba Inu een Japans ras is), het moest een mooie/leuke betekenis hebben en het moest ook nog goed uitspreekbaar zijn. We zijn van Akio via Yuki naar Ichiro gegaan, maar uiteindelijk is het toch Botan geworden. Het is een stoere, goed uitspreekbare, mannelijke, Japanse naam die pioenroos betekend. Na lange discussies zijn we het toch allemaal eens geworden en onze pup heet vanaf nu Botan!